„O ciszę nigdy nie było łatwo, ale nauczyłam się ją wyodrębniać. Wyłączałam odgłosy miasta budzącego się do życia”.

Klata to młoda kobieta, która ma swoją kawiarnię w Gdańsku. Skryta między kamienicami przyciąga do siebie zagubionych turystów i smakoszów kawy.  A na niej zna się ona jak nikt inny, jest rewelacyjną baristką i kocha to co robi. Kawiarnia to jej oczko w głowie, ma swój wyjątkowy klimat i nawet jest przyozdobiona jednymi w swoimi rodzaju zdjęciami z cmentarzy, bo po nich nasza bohaterka lubi spacerować i doceniać urok dawnych grobowców oraz klimat tych miejsc, chodzi też tam, aby odwiedzać zmarłego tatę i brata bliźniaka. Ich historie będziecie poznawać stopniowo, nie będzie to łatwa opowieść, lecz bardzo realna i też pełna niespodzianek dla czytelnika i samej Klary. Pewne jest jedno, aby iść do przodu sama ona musi pogodzić się z przeszłością, zrozumieć ją i odnaleźć…

„Kiedy ją otwierałam, myślałam, że będę wskazywać ludziom drogę do Neptuna i Motławy, a nie do ich domów i wnętrza”.

Życie w kawiarni ma swój bieg, który co jakiś czas przerywają nietypowi, przypadkowi goście. Jedni zostają z Biurem na dłużej, jak bywalcy czwartkowego klubu, inni wpadają tylko na moment, świadomie lub nieświadomie wchodząc do kawiarnii, jak pewna starsza pani. Pomoc jej zapoczątkuje duży zwrot w życiu Klary jak i każdego kto jest jej bliski. Gotowi rozwikłać zagadkę zagubionej staruszki oraz poznać członków czwartkowego klubu❓Jego uczestnicy to fascynujące postacie, które okażą się bliskie każdemu z Was. Stracili kogoś, cały czas żyją z rozdartą raną… bo jak iść do przodu, gdy nie można pożegnać się z ukochaną osobą i oddać jej hołd? Kto w życiu tak naprawdę jest zagubiony…

„Smutek musi znaleźć ujście. Chociaż jest bezgraniczny, czasem odchodzi. Niedaleko i nie na zawsze”.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, lecz po nim wiem, że nieostatnie! Styl Zuzanny bardzo przypadł mi do gustu, a przez niebanalną opowieść dosłownie się płynie. Opisy Gdańska jak i miejsc w których przebywają bohaterowie są świetnie wplecione w całą fabułę, są dobrze dopracowanym dodatkiem, który sprawia, że czujemy się jakbyśmy tam byli, zaraz obok. Każda pojawiająca się postać wiele wnosi do opowieści, nie ma tu nikogo zbędnego, a część z osób stanie się nawet naszymi dodatkowymi narratorami. Klara skradła moje serce od samego początki, zakręcona pozytywna kobieta, która okazuje się mierzy się też ze swoimi problemami, nieprzepracowanymi traumami z dzieciństwa. Jednak to ona ma to coś co sprawia, że przyciąga do swojej kawiarnii ludzi, nie tylko zagubionych turystów, czy fanów pysznej kawy, którą parzy lecz w dużej mierze potrzebujących zrozumienia swojego problemu – przez rozmowę czy zwykłe milczenie. Dzięki Klarze poznacie wiele ciekawych osób i ich losy, ale okaże się, że ona sama będzie równie interesującą postacią, której losy zrozumiecie na samym końcu książki❗️Gotowi odkryć prawdę o naszej Klarze❓Gotowi dowiedzieć się czy każdy bohater odnajdzie spokój i rozwiązanie swojego problemu❓Czym tak naprawdę jest pozytywne rozwiązanie zagadki… może Was zadziwić.

„Poczuł się zrozumiany, otoczony wsparciem. Bez zbędnych gestów, słów, wyrazów współczucia”.

To jest idealna książka dla fanów niebanalnych historii obyczajowych, które niosą nadzieję i mimo ukazywanego bólu są pozytywne. Dla mnie to świetna nowość na poprawę nastroju tej zimy!

„Dołączyłam do niej z irracjonalną radością, że wreszcie możemy płakać razem. Tak mi tego brakowało”.

Współpraca reklamowa wydawnictwo Prószyński i S-ka 

9/10